De Noorse post maakt het wel al te gortig!
In 1921 opende de Noorse koning Haakon VII de Dovre spoorverbinding. Het zou een belangrijke verbinding worden tussen Noord- en Zuid-Noorwegen voor passagiers, vracht en post. Het betreft de spoorlijn tussen Oslo en Trondheim. Al veel eerder hadden verschillende maatschappijen spoorverbindingen gerealiseerd op gedeelten van het traject, maar nu ging het om één ruim 550 km lange spoorlijn tussen deze twee steden.
Met twee op 23 april verschenen postzegels werd dit eeuwfeest gevierd: één met de stoomlocomotief ‘Dovregubben’ bij het Hjerkinn station en het ander met een trein en op de achtergrond de berg Snøhetta in het Dovrefjell plateau. De Dovregubben (genoemd naar de trollenkoning) op de eerste zegel is een enorme locomotief (153 ton) om een reeks wagons de bergen op te sleuren.
Sinds 1998 is het gehele traject geëlektrificeerd. Op de tweede zegel staat een voorbeeld van een trein met een elektrische locomotief (type 14). De zegels zijn bestemd voor binnenlandse post tot 20 gram (momenteel 18.00 kr). De prijs van het boekje is dus 180 Noorse kronen. De zegels zijn alleen in boekjes verkrijgbaar. De oplage bedraagt 57.500 boekjes. Tot zover is het een normaal verhaal: mooie zegels, leuke wetenswaardigheden.
Maar dan… Naast het gewone boekje is er ook een prestigeboekje verschenen. Prima. Ziet er ook geweldig uit. Veel tekst (alleen in het Noors weliswaar) en nog meer foto’s. Van treinen natuurlijk, van stations, van de aanleg, van smalle doorgangen, van tunnels en bruggen. Een muskusos tussen de rails. Treinen uit de beginperiode, later diesels, en nu alleen elektrische. Ook het postvervoer in de trein wordt niet vergeten, met beelden van het sorteren.
Maar dan… de prijs. In het hele boekje zit maar één serie. Twee zegels dus. Samen 36 kronen. Toch vraagt de post voor het boekje de lieve som van 189 kronen. Met het boekje uit 2020 (Rockheim: Hall of Fame) bewandelde men dezelfde weg. Ook maar twee zegels. En ook te gortig.
Het blijft natuurlijk een mooi boekje. Vakkundig vervaardigd door onze Nederlandse Joh. Enschedé. Het is een raadsel waarom men er niet meer zegels in stopt. Vrijwel alle boekjes verdwijnen in verzamelingen, dus de zegels worden niet eens gebruikt. Toch zal de prijs ermee te maken hebben, dat de oplage slechts 3000 boekjes bedraagt.